Διόνυσος κατά Εσταυρωμένου
Friedrich Nietzsche
Κεντρικό θέμα: ο άνθρωπος απέναντι στο "Αδηλο της Ύπαρξης - ή την αυθαιρεσία των θεών !
Παρακολουθούμε τη γένεση των πρώτων σπινθήρων της σκέψης του, απ' τα μαθητικά του χρόνια και την επεξεργασία τους ως το τέλος της ζωής του. Η γοητεία του πειραματισμού συνδυάζεται με ποιητικές εκλάμψεις (άκρως ζαρατουστρικές) και πηγαίο, αυτοσχέδιο στοχασμό.
«Ονομάζω τον εαυτό μου τον τελευταίο φιλόσοφο, γιατί είμαι ο τελευταίος άνθρωπος. Κανείς άλλος δε μου μιλά - μόνο εγώ. Κ' η φωνή μου αντηχεί σα φωνή ετοιμοθάνατου. Εσύ, αγαπημένη φωνή, εσύ φέρνεις τις τελευταίες ριπές καθετί ανθρώπινου - άσε με, λοιπόν, μία ακόμα στιγμή με σένα να μιλήσω, τάχα ότι με σε φεύγω μακριά απ' τη μοναξιά, στους ανθρώπους πηγαίνοντας και πάλι, στην αγάπη πηγαίνοντας και πάλι, γιατί η καρδιά μου δε θέλει να πιστέψει ότι η αγάπη πέθανε· και μ' αναγκάζει να μιλάω σε μένα, σα νάμασταν δυο...
Παρακολουθούμε τη γένεση των πρώτων σπινθήρων της σκέψης του, απ' τα μαθητικά του χρόνια και την επεξεργασία τους ως το τέλος της ζωής του. Η γοητεία του πειραματισμού συνδυάζεται με ποιητικές εκλάμψεις (άκρως ζαρατουστρικές) και πηγαίο, αυτοσχέδιο στοχασμό.
«Ονομάζω τον εαυτό μου τον τελευταίο φιλόσοφο, γιατί είμαι ο τελευταίος άνθρωπος. Κανείς άλλος δε μου μιλά - μόνο εγώ. Κ' η φωνή μου αντηχεί σα φωνή ετοιμοθάνατου. Εσύ, αγαπημένη φωνή, εσύ φέρνεις τις τελευταίες ριπές καθετί ανθρώπινου - άσε με, λοιπόν, μία ακόμα στιγμή με σένα να μιλήσω, τάχα ότι με σε φεύγω μακριά απ' τη μοναξιά, στους ανθρώπους πηγαίνοντας και πάλι, στην αγάπη πηγαίνοντας και πάλι, γιατί η καρδιά μου δε θέλει να πιστέψει ότι η αγάπη πέθανε· και μ' αναγκάζει να μιλάω σε μένα, σα νάμασταν δυο...
Година:
2009
Издателство:
Κατάρτι
Език:
greek
Страници:
217
Файл:
PDF, 5.26 MB
IPFS:
,
greek, 2009